 | Ku pokrzepieniu serc… – obchody Narodowego Święta Niepodległości w SP 6 |
11 listopada 1918 roku po 123 latach niewoli Polska odzyskała niepodległość. Po latach rozbiorów, dokonanych przez Austrię, Prusy i Rosję w latach 1772-1795, powstaniach narodowych i zmaganiach na różnych frontach, Polacy dzięki niezłomności, patriotyzmowi i bohaterstwu wywalczyli wolność. Ogromną rolę w odzyskaniu niepodległości odegrał pierwszy marszałek Polski – Józef Piłsudski.
Z okazji Narodowego Święta Niepodległości 9 listopada 2015 r. w SP 6 w Mińsku Mazowieckim odbył się uroczysty apel. Akademię rozpoczęto wprowadzeniem sztandaru szkoły i odśpiewaniem hymnu państwowego. Dyrektor SP 6, pani Anna Zalewska, powitała wszystkich obecnych i podkreśliła, jak ważne dla Polaków jest to święto. Uczniowie klas IV pod kierunkiem wychowawczyń (p. Renaty Engelbrecht, p. Lucyny Blacharskiej, p. Elwiry Czyż) przygotowali uroczystą prezentację słowno-muzyczną połączoną z teatrem pantomimy. Przypomniane zostały ważne wydarzenia historyczne związane z odzyskaniem przez Polskę niepodległości. Artyści przybliżyli wszystkim zebranym historię naszego kraju – czasów, gdy Polska straciła niepodległość i zniknęła z mapy Europy na 123 lata. Muzyczne tło dla recytowanych utworów stanowiły pieśni patriotyczne w wykonaniu solistów i szkolnego chóru pod batutą p. Michała Śmigielskiego.
Uczniowie w dostępny sposób przedstawili polską drogę do niepodległości – drogę, która prowadziła przez cierpienia, więzienia, upokorzenia i tortury. Podczas akademii mogliśmy obserwować różne sceny z naszej dawnej i bliższej historii. Młodzi artyści mówili prawdę o ojczyźnie, o patriotyzmie naszych przodków, opowiadali o walce z zaborcami oraz kultywowaniu polskości. Najważniejsze jest wychowanie dzieci w świadomości naszych tradycji, a w czasach zaborów zakazane było nawet śpiewanie piosenek w języku polskim przy kołyskach niemowląt. Pięknie zostało to przedstawione w widowisku – kołysanka Na Wojtusia z popielnika przerywana była rosyjską piosenką Pust’ ws’egda budz’et sołnce.
Na scenie kolejno pojawiały się ważne postacie: król Stanisław August Poniatowski, zaborcy rozgrabiający nasz kraj, który odtańczyli „taniec śmierci Polski”. Uczniowie byli mocno wzruszeni, gdy szarpano flagę narodową, a następnie symbole naszej państwowości zamknięto w klatce. Scena ta odegrana została na tle melodii poloneza Ogińskiego Pożegnanie ojczyzny. Zaborcy rozdzielili naszą ojczyznę między siebie i mogli świętować zwycięstwo. Widzowie z niedowierzaniem przyglądali się biesiadowaniu zaborców z… polskim królem.
Teraz pojawił się na scenie Drzymała ze swoim wozem – symbol oporu wobec grabieżców. Zaborcy nie omieszkali skrępować go linami - w taki symboliczny sposób uczniowie przedstawili sposób walki okupantów z polskością, której duch żył jednak w sercach Polaków, aż wreszcie nadszedł Józef Piłsudski. Nieprzyjaźni sąsiedzi powoli wycofali się z ziem polskich. Odzyskaliśmy tożsamość narodową i niepodległość. O tym, że wolność trzeba stale pielęgnować przed zagrażającymi dyktaturami, przypomniały słowa piosenki Jacka Kaczmarskiego pt. Mury odśpiewane przez wykonawców przy wspólnych oklaskach zgromadzonych.
W akademii w przystępny i obrazowy sposób przedstawiono losy naszej ojczyzny, począwszy od zaborów a skończywszy na roku 1918. Młodzież szkolna z zainteresowaniem i w skupieniu wysłuchała tej szczególnej lekcji historii. Narodowe Święto Niepodległości nasza szkoła obchodzi co roku bardzo uroczyście. Tego dnia wszyscy ubrani są na galowo. Pani dyrektor, dziękując twórcom patriotycznego przedstawienia, podkreśliła jego wartość wychowawczą i artystyczną. Wysłuchanie apelu z prawdziwą powagą i zaangażowaniem, to szacunek dla historii i dziejów naszego narodu, a także współczesny wyraz patriotyzmu. Nastrój powagi i wzruszenia był nagrodą dla tych, którzy uczestniczyli w przygotowaniu programu. Odzyskanie niepodległości oznacza dla nas życie w wolnym kraju. Nie można jednak zapomnieć o przesłaniu naszego wielkiego rodaka Jana Pawła II, który kierował do nas słowa: Wolności nie można tylko posiadać, ale trzeba ją stale zdobywać, tworzyć.
Bożena Swatko
