 | Odsłonięcie tablicy Hipolita Nowiny-Konopki |
3 marca w Muzeum Ziemi Mińskiej w ogrodzie Działu 7. Pułku Ułanów Lubelskich odsłonięto instalację pomnikową poświęconą Hipolitowi Nowinie-Konopce pierwszemu burmistrzowi Mińska Mazowieckiego po wyzwoleniu w 1944 r. Odsłonięcia dokonali burmistrz Marcin Jakubowski oraz płk Artur Frączek reprezentujący ministra Jana Stanisława Ciechanowskiego Szefa Urzędu do spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych. Asystę przy pomniku pełnili członkowie Towarzystwa Pamięci 7. Pułku Ułanów Lubelskich im. Gen. K. Sosnkowskiego.
Odsłaniając dzisiaj tablicę upamiętniającą Hipolita Nowinę – Konopkę, upamiętniamy wartości, o które mińszczanie walczyli z powojennym komunistycznym okupantem. Upamiętniamy dobrych ludzi, ich idee i dożęnie do prawdziwej niepodległości naszej Ojczyzny. – powiedział burmistrz Marcin Jakubowski.
Płk Artur Frączek w imieniu ministra Jana Stanisława Ciechanowskiego uroczyście odznaczył medalami „Pro Patria”: Michała Wasilewskiego, Jarosława Gdańskiego, dr Lillę Kłos, Tomasza Płochockiego, Romana Ruśplo, Sztandar ZSZ Nr 2 im. Powstańców Warszawy w Mińsku Mazowieckim, Muzeum Ziemi Mińskiej w Mińsku Mazowieckim. Referat popularno-naukowy dla młodzieży wygłosili dr Lilla Kłos i Daniel Białecki z UKSW w Warszawie. Zaprezentowano także fragmenty filmu "Podziemna Armia Powraca".
Hipolit Nowina – Konopka urodził się i wychował w Małopolsce. Służył w 2. Pułku Legionów, z którym przybył do Mińska Mazowieckiego i pozostał tu do końca życia. Po wyzwoleniu miasta w ramach akcji „Burza” (30 lipca 1944 r.) został burmistrzem ze wskazania Delegatury Rządu na Kraj. Jego decyzje były bardzo odważne, pro obywatelskie. Nakazywał usuwanie niemieckich napisów z przestrzeni publicznej, zakazywał samowolnego zasiedlania opuszczonych mieszkań. 1 listopada 1944 roku Hipolit Nowina – Konopka zorganizował uroczystości ku pamięci żołnierzy i partyzantów poległych w walce o wolność Ojczyzny. Przez takie działania burmistrz stał się niewygodny dla ówczesnej władzy komunistycznej i na listopadowym posiedzeniu prezydium Miejskiej Rady Narodowej wysuwano przeciw niemu szereg irracjonalnych argumentów, aby ostatecznie zwolnić go ze skutkiem natychmiastowym ze stanowiska. W nocy z 2 na 3 marca 1945 roku skrytobójczo zamordowany przez UM strzałem w tył głowy i w plecy. Sprawców nie wykryto i nie osądzono do dnia dzisiejszego.
